10 sept, Chinle, gereden afstand: 112 km.
temperatuur: 23 graden C

Vandaag weer vroeg opgestaan en ontbeten in het hotel (veel anders is hier niet) Isabel had het idee om pancakes te nemen..die zijn lekker luchtig. Maar ja, als je er dan 3 krijgt ter grootte van een ontbijtbordje is dat ook niet meer echt licht als ontbijt....maar wel lekker.

Rond acht uur naar de Canyon de Chelly (indianen uitspraak: Chay) gereden. Waren na ongeveer 1 minuut bij het visitor center om een plattegrond te halen en na nog een halve minuut in het park. Ligt op amper een kilometer van het hotel en voor dit'National Monument'betaal je geen entree, vreemd. Anyway, als je het park binnenrijdt, kun je de noord- of zuidkant nemen. Wij zijn naar het zuiden gegaan, omdat de noordkant minder interessant is en voor de zon is de zuidkant gewoon beter. Het vreemde is dat je in het begin geen canyon ziet. De bodem van de canyon begin op dezelfde hoogte als het omliggende land. Als je dus verder rijdt, stijgt het landschap, maar de canyon vrijwel niet. Pas na een aantal kilometer zie je de canyon 'ontstaan'. Aan het eind is het hoogteverschil ongeveer 300 a 400 meter.

Canyon de Chelly is niet zo bekend bij het toerisme en ligt ook redelijk afgelegen, zeg maar in the middle of nowhere, maar is zeer zeker de moeite waard. Park was ons aangeraden door een Amerikaanse collega van Isabel. Er zijn 7 uitzichtpunten langs de zuidkant, waarvan Tsegi Overlook, Junction Overlook en Spider Rock Overlook de mooiste zijn (volgens ons dan). Bij White House Overlook kun je een trail naar de bodem van de valley lopen en daar een ruine van de Anasazi indianen zien (ong. 1000 jaar oud). Deze trail hebben wij ook gelopen. Duurde rond de 1,5 a 2 uur. Alleen op dit punt mag je zonder gids naar beneden en over de bodem van de canyon lopen, de rest is nl heilige grond voor de indianen en als bleekgezicht mag je daar niet komen, tenzij met een gids,voor $ 50-100 pp. want dan mag alles.

Toen we rondtwee uur bij Spider Rock net onze foto's hadden genomen, begon het weer te onweren en regenen...met bakken. Dus wij terug naar het hotel. Om half zes zijn we weer terug naar Spider Rock gereden, want het was watopgeklaard. Hebben daar ongeveer een uur gewacht totdat de laagstaande zon de Spider Rock belichtte. Duurde nogal lang omdat de wolk van een mega onweersbui voor de zon bleef hangen. Het was lekker afgekoeld, dus Isabel had weer een mooi smurfen kleurtje.

Uiteindelijk een hele leuke dag geweest !

Ps. verhaal een dag later geplaatst, omdat de internet verbinding in Chinle heel slecht was.